Paghuhugas ng mga Paa

Noong Huling Hapunan, kumuha si Jesus ng tuwalya at isang palangganang tubig at hinugasan ang mga paa ng mga disipulo.¹ Ilang mga grupong Kristiyano ang sinunod ang halimbawang ito sa Bagong Tipan, hinuhugasan ang mga paa bilang tanda ng pagpapakumbaba o kapatiran.² Isang paghahayag kay Joseph Smith noong Disyembre 1832 ang humiling sa mga kalahok sa Paaralan ng mga Propeta na makibahagi sa paghuhugas ng mga paa. Inatasan ng Panginoon ang mga elder na “linisin ang inyong mga kamay, at inyong mga paa, sa harapan ko” bilang saksi na sila ay “malinis, mula sa dugo ng masamang salinlahing ito.”³ Sina Joseph Smith at iba pang mga miyembro ng paaralan ay unang nakilahok sa ordenansang ito noong unang sesyon ng paaralan noong Enero 1833.⁴ Noong malapit nang matapos ang pagtatayo ng Kirtland Temple, ipinaliwanag ni Joseph Smith sa mga miyembro ng paaralan na ang “ordenansa ng paghuhugas ng mga paa,” ay panunumbalik ng kaugalian ng Bagong Tipan na “binuo upang pagkaisahin ang mga puso” at ihanda ang mga elder para sa isang kaloob na espirituwal na kapangyarihan.⁵ Itinuro pa niya na ang mga ordenansa ay kailangang isagawa sa isang lugar na “bukod sa sanglibutan.”⁶ Alinsunod dito, noong Marso 29 at 30, 1836, mga 300 mayhawak ng priesthood mula sa Kirtland, kabilang na sina Joseph Smith at iba pang mga lider ng Simbahan, ang nagtipon upang maghugas ng paa ng isa’t isa.⁷

Mga Kaugnay na Paksa: Paaralan ng mga Propeta, Pagkakaloob ng Kapangyarihan